Gisteren ontving ik dan eindelijk de uitslag van de MRI en de bloed- en urine uitslagen. Vandaag is het inmiddels alweer drie weken geleden dat Rico in de MRI scan is geweest. Een MRI bij een baby, hoe gaat dat nu eigenlijk allemaal?
MRI bij een baby
Donderdag 15 Februari was het dan zover. De MRI voor Rico stond gepland. Hier keek ik best tegenop. Enerzijds mocht het om mij zo snel mogelijk zover zijn, anderzijds vond ik het zo spannend. We hadden namelijk een oproep voor een MRI zonder narcose. Na de positieve uitslag van de EEG was het een goeie keus om te kiezen voor een MRI zonder narcose. Dit omdat de uitslag van de EEG toen geen aanleiding gaf om met spoed een MRI uit te laten voeren. Narcose is narcose en brengt altijd risico’s met zich mee, dus als het zonder ook mogelijk zou zijn, dan wilde ik dat ook liever. De tijd begon ook wel wat te dringen. Rico was inmiddels al 10 maanden. Hierdoor zou het steeds lastiger worden om de MRI zonder narcose uit te laten voeren.
Wat is een MRI?: De letters MRI staan voor Magnetic Resonance Imaging. Door middel van een MRI-scan worden er afbeeldingen van organen en weefsels gemaakt. Door de radiogolven in combinatie met een hele grote en sterke magneet, ontstaan er signalen in het lichaam. Deze signalen worden door een computer opgevangen met een antenne en verwerkt tot een afbeelding.
Ik dacht dat als het niet mocht lukken, hij wel narcose kon krijgen. Helaas bleek dat niet het geval. Dan zou er een nieuwe afspraak gepland moeten worden. En dat kon dan nog wel een maand duren. Dus de druk was behoorlijk hoog om de MRI te laten slagen.
Naar het ziekenhuis
Met de nodige spanning vertrokken we die donderdagochtend naar het ziekenhuis. We konden ons melden bij de afdeling van het kinderziekenhuis. We werden al opgewacht en naar een kamertje gebracht. Door een verpleegkundige werd ons alles uitgelegd. Rico kreeg eerst een vloeibaar slaapdrankje van melatonine. Dit kon ik hem geven via een spuitje in zijn mondje. Dat is hij wel gewend omdat ik de medicatie 2x per bij Rico toedien op deze manier. Daarna gaf ik hem nog een voeding. (Lang leve borstvoeding, op zulke momenten ben ik er zo blij mee) Tijdens het voeden zag ik dat hij al wat slaperig begon te worden. Ook niet zo vreemd, vroeg uit bed, de lange autorit en het drankje bij elkaar zijn toch wel slaapverwekkend.
Inbakeren
Het is de bedoeling dat je in de MRI heel stil blijft liggen. Een MRI bij een baby kan dan lastig zijn. En helemaal zonder narcose. Daarom werd Rico ingebakerd. Na de voeding kwam de verpleegster weer langs om Rico voor te bereiden op de MRI. Eerst kreeg hij een soort van kapjes op zijn oren geplakt.
Deze kapjes leken wel wat op oorkleppen. De MRI geeft namelijk nogal wat lawaai. En daarna werd hij ingebakerd. Hij pastte nog maar net in de inbakerdoek. Zijn voetjes staken er iets onderuit.
Naar de afdeling
Na het inbakeren konden we meteen door naar de afdeling radiologie. Ik had zelf verwacht dat de verpleegkundige ons naar die afdeling zou brengen. Dit was niet het geval. We moesten zelf naar de afdeling. Ook konden we gelijk onze spullen meenemen want we hoefden niet meer terug naar het kamertje. Tja, wel wat lastig. Een ingebakerde baby in de wandelwagen zetten, lukte niet echt. Dus besloot ik hem maar te dragen. Terwijl mijn man de wandelwagen en spullen meenam, hield ik Rico op mijn armen. Het zal er vast grappig hebben uitgezien. Terwijl we naar de afdeling liepen, hebben we ook wel erg gelachen. In de lift naar beneden en door de gangen naar de afdeling radiologie. Onderweg zag je sommige mensen wel kijken. Ik was blij dat we de afdeling gevonden hadden.
MRI bij een baby: De scan
Al snel waren we aan de beurt. Mijn man en ik mochten eerst even samen naar binnen. Rico werd in een soort van verkleining gelegd, kreeg een koptelefoon en een helm op. Tussen de koptelefoon en de rand van de verkleining werden stukken schuim gedrukt. Zo zat zijn hoofdje goed stevig vast. Op de helm zat een spiegel. Tijdens de scan mocht één van ons bij hem blijven. Dit wou ik graag. De MRI bij een baby verloopt eigenlijk hetzelfde als bij een volwassene.
Rico werd in de MRI geschoven en ik mocht aan de achterkant zitten. Het hoofdeind voor Rico. Ook ik kreeg een koptelefoon op. Door de spiegel op de helm konden wij elkaar zien. De verpleegster verliet de ruimte en ik zag haar aan de andere kant van het glas de kamer in lopen. We hadden afgesproken dat als Rico erg zou huilen, ik op het raam zou tikken en dan zou ze de scan stoppen. Gelukkig hoefde dat niet. Het ging zo goed. Al snel nadat de scan begonnen was, zag ik in de spiegel dat Rico in slaap viel. En de rest van het onderzoek heeft hij doorgeslapen. Nadat de scan gemaakt was, heb ik hem weer wakker gemaakt. Een hele opluchting dat de MRI scan goed gelukt was.
Bloedprikken
Na de scan konden we door naar het kinderziekenhuis. Er moest namelijk nog bloed geprikt worden. Ook heb ik een potje urine ingeleverd voor het urine onderzoek. Was hij onder narcose geweest, dan hadden ze ook meteen bloed af kunnen nemen. Zo had hij dan geen last gehad van het bloedonderzoek. Nu was dat niet het geval. Bloedprikken is echt een drama bij baby’s. Rico was zo overstuur en boos. En er waren nogal wat buisjes nodig. Het ging gelukkig vrij vlot en daarna konden we lekker naar huis.
Mri bij een baby: de uitslag
Gisteren was het dan eindelijk zo ver. Na bijna drie weken wachten, werd ik gebeld door de neuroloog. Ze had vooraf al verteld dat als er ernstige afwijkingen op de scan te zien zouden zijn, ze mij dan zo snel mogelijk zou bellen. Dus dat de uitslag drie weken op zich liet wachten, stelde mij al gerust. De neuroloog kon mij gisteren vertellen dat de MRI helemaal goed was! Er zijn geen afwijkingen gevonden. Daar ben ik heel erg blij om.
Ook de bloeduitslagen die binnen waren, zijn goed. Het is nog wachten op één bloeduitslag. Ook had ik Rico laten prikken op vitamine b12. Tijdens de zwangerschap is bij mij vitamine b12 tekort ontdekt. Dit kan neurologische klachten geven bij een baby. Dus om dit uit te sluiten vond ik het toch wel belangrijk om hem hier ook op te laten prikken. Die uitslag was dus ook goed. Het urine onderzoek was, op één stofje na, ook goed. Deze waarde was verhoogd. Over een poosje kunnen we het urine onderzoek nogmaals herhalen om te zien hoe deze waarde dan is.
Hoe nu verder?
Er is nog een buisje bloed van Rico beschikbaar. Deze was al achtergehouden voor het eventuele genetisch onderzoek. De neuroloog gaat het nu in orde maken dat dit buisje bloed wordt onderzocht door de afdeling genetica. Dit bloedonderzoek kan aantonen of uitsluiten dat de epileptische aanvallen veroorzaakt worden door een fout in het erfelijk materiaal van een gen. Al met al kan de uitslag wel 3 maanden op zich laten wachten. Met de medicatie kunnen we gewoon doorgaan. Het is inmiddels alweer een maand geleden dat Rico de laatste epileptische aanval heeft gehad. Voor nu is het gewoon weer afwachten en hopen dat de aanvallen wegblijven.
Krijg jij binnenkort ook een MRI? Of ben je benieuwd hoe een MRI scan nu bij volwassenen gaat? Minke van Mamaminke.nl schreef er een blog over en geeft hierin 5 tips om je hier goed op voor te bereiden. Je leest het in deze blog.