Trotse momenten: Als moeder van 4 opgroeiende zonen in verschillende leeftijden, komen ze regelmatig voor. Ik noem het mijn ’trotse moeder momenten’. Kleine of grote momenten, het maakt voor mij niet uit. Ik kan bij al deze momentjes net zo trots zijn. Het moederschap kent heel veel verschillende mijlpalen. Ook nu ik al die bijzondere mijlpalen voor de 4-de keer mee mag maken, ik ben nog net zo trots als bij de eerste. Zo beleefde ik laatst in 1 week maar liefst vier van deze ’trotse moeder momenten’.
Trotse momenten als moeder
De ontwikkeling van een kind is zo speciaal. Kleine of grote momenten probeer ik zoveel mogelijk te koesteren. Ik besef maar al te goed hoe dankbaar ik mag zijn met vier van die prachtige zonen. Ik zie in hun veel gelijkenissen maar tegelijkertijd ook weer zoveel verschillen. Zo ontwikkelen ze zich ieder op hun eigen manier. De mijlpalen die hier weer uit ontstaan leveren vele trotse moeder momenten op.
Lees mee welke bijzondere momenten zich voor deden in één week:
-
Schoolkeuze
Mijn tweede zoon zit nu in groep 8. Een spannend jaar waarin vanalles staat te gebeuren. Een afsluiting van het basisonderwijs en kijken wat de richting gaat worden voor het vervolgonderwijs. Nu kan mijn zoon best onzeker en faalangstig zijn. Hij schat zichzelf altijd veel lager in. Zo ook de vervolgkeuze voor het voortgezet onderwijs.
Dit is zo zonde want hij hoeft niet onzeker te zijn en kan zoveel meer. Door zijn dyslexie heeft hij jaren het gevoel gehad dat hij faalde. Hoe hij ook probeerde en zijn best deed, spelling ging gewoon niet goed. Gelukkig kwam hij in aanmerking voor een dyslexietest en bleek inderdaad dyslexie te hebben.
⇒Lees ook: Heeft mijn kind dyslexie?
Gelukkig mocht hij al vrij snel beginnen met de dyslexiebehandeling. Zo heeft mijn zoon ontzettend veel doorzettingsvermogen en dit kwam tijdens de behandeling ook al goed naar voren. In een jaar heeft hij zich ontzettend omhoog gewerkt waardoor de behandeling gestopt kon worden. Echt prachtig om te zien.
Zo hadden we op een dinsdagavond een gesprek op school over de voorlopige vervolgkeuze van het voortgezet onderwijs. Mijn zoon was blij verrast dat dit TL niveau was. Dit had hij niet verwacht. Toen we over het schoolplein naar huis liepen, zag en hoorde ik aan zijn stem, hoe blij hij was. Op dat moment voelde ik mij zo trots. Hij had dit zo verdiend. Ik had gezien hoe hard hij hiervoor geknokt had.
-
Eerste losse stapjes
In het daarop volgend weekend besloot Rico dat het tijd werd om zijn eerste, echte losse stapjes te zetten. Hij kon al een tijdje los staan maar echt lopen had hij nog niet gedaan. Het moment waar we stiekem allemaal al een tijdje op zaten te wachten. Nog net voor zijn 20-ste maand was het dan zover! Zomaar vanuit het niets liep hij ineens een heel stuk door de keuken zo de huiskamer in.
Ik was net te laat om het te kunnen filmen. Wel maakte ik een aantal dagen later, dit filmpje:
Rico loopt, qua ontwikkeling, achter op andere kinderen van zijn leeftijd. Al met al wel zo’n 6 maanden zo ik het inschat. Ik denk dat dit door de epilepsie komt. Sinds de epileptische aanvallen vanaf zijn eerste verjaardag nu onder controle zijn, zie ik ineens echte sprongen in zijn ontwikkeling. Net of heeft de ontwikkeling daarvoor een tijdje stil gestaan.
Ondanks dat ik deze bijzondere eerste stapjes voor de vierde keer mee mocht maken, voelde het net zo speciaal als bij de andere kinderen. Op dit moment loopt hij steeds vaker en langer los. Binnenkort wordt het dan ook tijd om zijn eerste echte schoentjes te gaan kopen.
10-minuten gesprek
De maandags dient het volgende trotse moeder moment zich alweer aan. Ditmaal voor zoon nummer 3. Op de namiddag had ik namelijk het eerste 10-minuten gesprekje met de juffen van groep 3. Altijd ben ik zeer benieuwd naar zulke gesprekken. Mede omdat ik nog niks van juf gehoord had, was mijn verwachting dat het wel goed ging in de klas.
En dit bleek ook te kloppen! Het ging super goed op school. Zowel met lezen als met rekenen. Wat was ik hier blij om. Mijn twee oudste zonen hebben beide dyslexie. Daarbij begonnen de problemen met lezen al in groep 3. Al voor de herfstvakantie had ik die beide schooljaren al bericht van juf dat het niet zo goed ging met het lezen. Wat was ik blij dat ditmaal alles goed ging. Wat kun je je dan trots voelen als moeder.
-
Eerste rijles
De volgende dag was er alweer een nieuw ’trotse moeder moment’. Ditmaal vanwege mijn oudste zoon. Een aantal maanden geleden schreef ik al een blog over de cadeautips voor een 17-jarige zoon. Het was bijna sinterklaas en 2 dagen daarna was hij jarig. En wat geef je dan cadeau aan je zoon? Voor zijn verjaardag werden dat zijn eerste rijlessen.
⇒Lees ook: cadeau voor 17-jarige zoon
Nog net voor zijn 17-de verjaardag was het dan zover! Na schooltijd had hij namelijk zijn eerste autorijles.
Ik zal al vol spanning thuis te wachten. Benieuwd als ik was naar de verhalen over zijn eerste rijles. Toen ik even na 17.00 de lesauto bij ons voor de deur zag stoppen, kon ik het niet laten om even stiekem te kijken. Toen ik hem daar achter het stuur zag zitten, voelde ik mij wel heel erg trots. Wat gaat het dan ook snel. Ik zie hem nog zo voor me als baby en zo zat hij al achter het stuur.
Mijn zoon kwam helemaal enthousiast binnen. Hij had het geweldig gevonden. Inmiddels heeft hij alweer de nodige lessen gehad.
Mooie momenten pot
Dit waren ze. Mijn trotse moeder momenten die ik in een week beleefde. Fijn om ze zo eens op te schrijven voor later. Als tip om al die leuke momenten te bewaren, wil ik je dit leuke idee nog even laten zien wat ik tegen kwam op bol.com. Een ‘mooie momenten pot’. In deze pot kun je al die mooie, speciale en bijzondere momenten in kwijt.
Heb jij ze ook? Die trotse momenten? Ik ben heel erg benieuwd wat voor momenten dat voor jou zijn. En vooral wat je met deze mooie momenten doet.